Assassins 4: Gift, Lost and Found

“I wear my heart on my eyes every time I’m with you.” The last thing Pura wanted in her almost thirty-three years of existence was to have a fiancé younger than her. Higit na kinaaayawan niya ang mga katangian ng fiancé daw niya na ni sa panaginip ay hindi niya pinangarap. His name alone—Gift—was beyond comprehension. Madali lamang sana ang lahat dahil kung titingnan ang mga taglay na katangian ni Gift––violet-eyed, distractingly handsome, too masculine to be ignored, athletic and rich––ay malabong pumatol ang binata sa tulad niyang matanda, may makapal na salamin sa mga mata, at makapal na buhok. An old maid, to be exact. Subalit kabaliktaran ang nangyari. Gift admitted that he liked her. Nagdeklara si Gift na liligawan si Pura hanggang sa magustuhan din niya ito. There was nothing to dislike about him, really. Kaya naman kahit hindi ito ang tipong magugustuhan ni Pura ay kusa pa ring bumigay ang kanyang puso. Ngunit kung kailan naman handa na siyang tanggapin ang binata sa kanyang puso ay saka naman ito nagpakita ng kalamigan.